Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

Για όταν γυρίσεις, Ελένη!














Η ανθισμένη κερασιά της γειτονιάς μου, σε περιμένει Ελένη!
Ανθίζει αργά, αργά...

2 σχόλια:

alef είπε...

Κατερινάκι μου γλυκό και γενναιόδωρο, τί υπέροχο το δώρο σου που με περίμενε στην επιστροφή! Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ Κατερίνα μου, και μακάρι να μπορέσω να γίνω αντάξια της φιλίας σου! Με συγκινούν τόσο οι ανθισμένες κερασιές! Και μου θυμίζουν τόσα! Φιλιά πολλά κι ευχαριστώ, Κατερίνα! Για όλα!

κυκλάμινο είπε...

Εσύ αντάξια της φιλίας μου; Θα ξεχάσω λες εγώ ποτέ αυτό που έκανες για μένα πριν καν να με γνωρίσεις; Τι λες αλεφάκι μου;
Χαίρομαι που σ' άρεσαν, αλλά θέλω χαμόγελα! Όχι μελαγχολίες! Ε;
Αν σου πω, ότι επειδή εγώ τα ζω όλα έντονα... και σκεφτόμουν... κάποια στιγμή "μου μίλησε" ένας δυνατός και απότομος αέρας... και μετά... σταμάτησε!
Το έννιωσε! Είμαι σίγουρη!
Φιλάκια αλεφάκι μου! Να είσαι γερή και πάντα χαρούμενη κορίτσι μου!